Komutan

Yüzbaşı evin papağanına belli başlı kelimeleri öğretmişti. Mehmet gel Mehmet git, şunu yap, bunu yapma vs.

Evde kimsenin bulunmadığı bir zamanda, evin yeni emir eri ortalığı silip süpürüyordu. İçeriden Mehmet diyen sesi duyunca fırladı odaya

-Buyur dedi ama arkası gelmedi

Tekrar işine daldı. Bir zaman sonra tekrar çağrıldı. Şaşırmıştı odada bu emri beklemeye karar verdi. Papağana gözü takıldığı anda da Mehmet diye çağırmasın mı derhal hazır ol vaziyetine geçerek

-Buyur komutanım ben seni guş sandımdı.