@moonrise kardese katiliyorum.
Bunu "almanlasma" olarak adlandirmak cok dogru olmaya bilir.
Konuya su acidan bakalim. Eskiden cok az evde, belki sadece mahallede telefon vardi. Telefon ile görüsmek icin neredeyse özel bir organizasyon yapilirdi. Haliyle sadece cok uzak, ulasilamayan yerlere, belkide önceden randevulasmis bir sekilde telefon acilirdi, haber verilir, haber alinirdi.
Simdi herkez sosyal medya kullaniyor, cebinde "akilli" telefon, elinde tablet, kulaginda kulaklik. Televizyonlarin en büyükleri duvarlarimizi süslüyor, hic olmadigi kadar TV Kanali mevcut. Git gide daha da yayginlasan Video-On-Demand (VOD) yayginlasiyor, ne zaman ne istersen durdurarak izleme imkani.
Eskiden komsuya haberi evin ufakliklari götürürdü, simdi whatsapp dan direk mesajlar.
Eskiden cocuklar bes tas oynardi, simdi iPad de candy crush.
Eskiden haftalarca görüsülemedigi icin bir özlem olusur, insanlar birbirlerini ziyaret etme arzusu duyardi. Simdi özlem kalmadi, görüntü görüsmeler geldi, aninda mesajlar geldi.
Eskiden arkadasina ulasmak isteyen cocuk evin büyükleri ile konusmasi gerekiyordu, gerek zile bastigi icin, gerek evden eve telefon actigi icin. Simdi 5yasindaki cocugun cebinde özel numarali cep telefonu var.
vs vs vs
Yani teknoloji büyük nimet, faydalanmak lazim, ama bozuk ve kopuk bir aile yapisini tetikliyen, egoist ve duygusuz bir toplumu insa eden de bir yenilikler silsilesi de olabiliyor.
Bugün cocuklarin elindeki o aletler internetin en ücra köselerine bile ulasabildigi icin eski saf ve duru cocuklardan eser kalmiyor.
Biz ailemize, colugumuza cocugumuza sahip cikalim. Örf ve adetlerimizi baskiyla degil, güzellikle, teknolojiden uzak kalmadan asilamanin yollarini aramaliyiz.
Hayirli Cumalar