Temel uzun zamandır görmediği Cemal'le İstanbul'da karşılaşır:
- Uşak, nasılsun pakayum? - Îyiyum.
- Çocuklarun nasuldur? - Onlar da çok iyidur.
- Ha karin nasıldur?
Temel böyle sorunca, Cemal'in birden yüzü değişir... Temel arkadaşının karısının geçen yıl öldüğünü hatırlayıp, hemen şöyle der.
- Yani aynı mezarda mi yatayü!
