Insanlar Mutsuz, umutsuz.
En kücük misal, burda örnegin bir AVM'ye girin kasadaki kassierlerin %70 güler yüzlü, gülüyorlar, selamliyorlar.
Ama Türkiyede bir AVM'ye girin kassierlerin hepsinin yüzü asik. Gülümsemiyorlar, yüzümüze tuhaf tuhaf bakiyorlar.
Cünkü 9-10 saat calisiyorlar aldiklari maas askeri ücret.Belkide altinda!!
O gencecik kizlar, genc delikanlilar umutla bakamiyorlar yarina.Karin tokluguna calisiyorlar.
Bu hep böylemi olur? Bir Ülkenin kaderi 100 yildir degismez mi?
Her gelen iktidar ayni oyunumu oynar?
Ben 18 - 19 yasina kadar TR'de yasadim.O günde ayni, simdide ayni.
Biraz düzelir gibi oluyor Menderesin ilk dönemi gibi, Özalin ilk dönemi gibi, Erdoganin 2.dönemi gibi, ama olmuyor yine basa dönüyoruz.
Ya ne zaman gülecek bizim Insanimizin yüzü??
Ne zaman Gol olacak? Budami Gol degil be hakim Bey? dedigi gibi Merhum Sadri Alisikin.
Ne zaman Gol olacak, gercekten bizler göremiyecegiz galiba cocuklarimiz bari bir Refah yasayan Türkiye görse.
Türkiyede Gurbetcilere duyulan kin yine Siyaset yüzünden.
Yurtdisinda yasayan Türklerin Genel secimlere katilmasi nedeniyle kaybeden taraf Gurbetcilere kin besliyor.Iktidarin kazanmasini bize bagliyorlar.Ama Gurbetcilerin oyu Türkiyedeki secimlere etkisi %1 dahi degil.