Sponsor Reklam |
Bari eurocentleri de aynı seviyeye getirseydiler o zaman hiç anlaşılmazdı.
“Eşim Almanya’ya gidiyorum dediğinde hiç ses etmedim. Adını ilk defa duyuyordum. Yolculuk trenle üç gün sürüyor dediği o an anladım. Demek benden bu kadar uzağa gidiyordu.”
“Eşimden bant gelmiş, bütün ev teybin başındayız. Eşim bantta ‘iyisiniz inşallah’ diyor bütün ev ‘iyiyiz iyiyiz’ diyor, ‘köye kar inmiştir’ diyor, herkes ‘indi indi’ diyor. En son anasını, babasını herkesi andı, kalanlara da hasretle selam ederim dedi. İşte o kalan bendim.”
“Bazı aileler vardı hani, çok önemsenmezdi. Ama her bayram kapınızı çalar, az oturup giderdi. Biz işte o aileydik.”
“18 yıl Essen'de çalıştık ama adres sormadan bir yeri bulamıyorduk. Biz hep şehrin altını gördük, üstünü görmedik ki bilelim."
"O zamanlar tek firma vardı, o götürüyordu cenazemizi memlekete. Ama hafta sonu kapalıydı. Biz de ne yapalım, inşallah hafta içi ölürüz diyorduk."
- alıntı -
Horoz usta eline gecip okumaya ve genclik yillarina gittigin zaman tesekkür edersin o zamani hatirlayinca ben sadece nasil olsa kendime alacagimdan mesaj da okudum aradigini benim de sana böyle bir katkim olsun
Evet evvelden o yollar cileli yollardi 3 günde gidilirdi ve yollarda herkes birbirine elinden geldigi kadar yardimci olurdu nice dostluklar o cileli yollarda baslamis olurdu ve sonralari da devam ederdi herkesin birbirine sevgi ve saygisi nezaket dolu idi ama simdi nerede o zaman ki gibi dostluklar kalmadi malesef ki hepsi birer nostalji oldu o cileli yollarda gidip gelen nesiller yavay yavas tükeniyor yeni nesiller ise bu zamanin degerini ileri de anlayacaklar aile büyüklerinin neler cektiginibunlari anlatmakla olmuyor birerbir yasamak gerekir
Konu Memoli1976x tarafından (12 Nisan 2018 Saat 00:16 ) değiştirilmiştir.
Şu anda 1 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 1 misafir)