Benim aklim pek ermezde, abilerimiz anlatirdi.
Edirnede giriste hemen sagda caminin yaninda bir araba tamircisi varmis. Arabasi bozulanin imdadina yetisirmis. Yeni paracada falan yokmus. Senden söktügü parcayi tamir edebilirse tamir eder baskasina takarmis. Yada cok bozuk degilse, senden söktügü parcayi baskasina takarmis ve "bu seni memlekte kadar idare eder" dermis. Tamirhanede sira cokmus. Milletde sicakta arabayi birakirmis ve Cuma günü ise Cumaya gidermis.
Ben kendim 7-8 yasindaydim arabayla gittigimizde. Ozamanlar Avusturya'nin yollari bile bukadar iyi degildi. Cogu yer gelisli gidisli. Dikkat etmezsen sag tarafin ucurum.
Yugoslavaya ozamanlar 1000km. Dile kolay gelis gidisli yol. Arabalarda klima yok. Cam hep acik. Arabanin ici motor gürültüsü ile dolu. Herkes daha iyi anlasabilmesi icin bagira bagira bagira konusurdu. Sollamak nerdeyse imkansiz. Önünüze bir kamyon gecer 70 - 80 km hizi gecmez. Hele karsidan birde bir kamyon geldimi, onun eksoz dumani arabaniza girerdi. Sabahin köründe Yugoslavya girerdiniz, ertesi sabah, yani 24 saat sonra Bulgaristana varirdiniz. Yollarin kenarinda hurdaya dönmüs arabalar coktu.
Simdi ne var. Klima var, her yer yiyecek icecek. Arabalar süper. Yollar hemen hemen süper. Elinizde ceptelefonu, EU-Roaming sayesinde radyoyu aca aca dinleye dinleye git. Babam 300 Marka bir radyo aldi. Icinde kisa dalga vardi. Aksam saat 6'dan sonra Türkiye'nin sesi radyosu cekerdi. Aslinda cekiyor denilmezdi. Baska frekanslar karisirdi. Herkes arabada sakin olmazsa, birsey anlamak imkansizdi.
Alıntı ile Cevapla