Deri koltuk varsa cöpe giderler, en sevdikleri tirmalama malzemesidir. Diger koltuklarin üstüne biz Türkler daima bir örtü atariz, iste bazen koltuga dadanirlarsa o örtüyü cekistiriyorlar, altina hic bir sey olmuyor. Benimkiler zaten koltugu parcalasar dahi zerre kizmam
o kadar seviyoruz bu keratalari. Ev onlara feda olsun yaw.
Hayvan sevgisi bambaska bir sey, stres falan elveda, gercek sevgiyi ancak hayvanlardan görebilirsiniz, ben bugün hastayim tüylerimi temizlemeyeyim, yan gelip yatayim demezler, islerini hic aksatmazlar. Senin ne zaman ne yaptigini zamanla fark eder ve ona göre davranmaya baslar, evdeki herkesin huyunu ögrenip kisiye göre davranirlar. Hayvanlarin zekasina hayran kalmamak elde degil.
Hayvanlara elini sürmeye tiksinen insanlar tanidim, kedi alinca öpmeye basladilar, öyle bir sey bu, anlatilmaz, yasanir.