Ülkemizde cocuk dogduktan sonra hayatindaki yasadiklari olaylar (genelleme):
- Cogu evde anne ve babasindan ilgi görmeden ve cocuklugunu yasamadan büyür
- Ilkokulda ögretmenden veya diger ögrencilerden azar, kavga veya dayak görür
- Okumayi biraksa ciraklik yapar ve ustasindan "iyi egitim" almasi icin dayak yer (dayakta kalsa neyse)
- Kiz cocugu ise erken yasinda "evde kalmasin" diye ilk önüne gelen kismeti ile evlendirilir ve esi ona siddet uygular
- Oglan ise askerlik cagina gelince komutanindan azar isitir veya durduk durmadik yerde dayak yer
- is hayatina baslarsa ticaretteki bütün ahlaksizlik ve haksizlikla karsilasir ve ileride bunu kendiside digerlerine aynisini uygular
- sonunda evlenir ve esi ile beraber kendi yasadigi berbat hayatin kopyasini kendi cocuguna verir
Bu yukarda yazdiklarim ( ve daha yazmadiklarim) ne Kadar genelleme olsada cogumuzun bildigi ve yasadigi üzücü olaylardir. Ister Kabul edelim ister Kabul etmeyelim, bu maalesef gercektir.
Simdi cocuklugu böyle gecen toplumdan ne beklersin? Merhamet, Sevgi ve sefkat ile büyümeyen bir cocugun ileride topluma nasil bir yardimi dokunsun? Bu zavalli insandan toplum olarak biz ne hakjla ne bekleyebiliriz? Siddetin ve Kaba kuvvetin amaca ulasmanin önemli bir degeri oldugunu zanneden insanlardan ne hayir gelir? Ülkemizin medyasina takip edersek, ister Okumus akademik olsun ister okumamis cahil olsun insanlarimiz genelde hepsi iclerindeki kötü ve acimasiz hissi digerlerine vermekte oldugunu görürüz. Acima, sefkat ve merhamet hisleri kaybolmus insanlari görürüz. Isin vahim tarafida bu insanlarin coguda bununla gurur duyup kendisini diger kisilerden Üstün görür.
Inanin kadinlarimiza sonsuz aciyorum. Zavallilar evlerinde esinden Kaba kuvvet görmemek icin her kötülügü icine atiyor ve susuyorlar. Aman yuvam yikilmasin, aman cocugum babasiz kalmasin diye seslerini cikartmiyorlar ve herseye ister istemez katlaniyorlar. biz erkek milletide kendimizi bir halt zannedip, böyle gördük ve böyle devam edecek diye kandiriyoruz.
Ülkemizde ve diger bütün arap ülkelerinde kadinlara uygulanan siddet ve Kaba kuvvet baska hicbir yerde yok (veya bu derecede yok). Sokakta yürüyen kadinlara laf atmak, elle taciz etmek, küfürlü sarkintilik etmek..... maalesef hepsi ve hepsi bizde mevcut. Ama düsünmüyoruzki hepimizin bir anasi var, cogumuzun bir bacisi veya ablasi var, teyzesi, halasi var..... yok bunlar akla gelmiyor. aklimiza getirmiyoruz.
fuhus, tecavüz, dost Hayati yasamak aklimiza kadinlara ne Kadar kötülük varsa hepsi ama hepsi Edirneden tut hakkariye kadar bizim erkeklerimizde bulunur. ama ortamda bu konu konusuldumu herkes babayigit ve Efendi kesilip digerlerini, yani bu rezilligi yapipda yakalananlari, ulu ortam lanetler.
yazilacak daha cok sey var ama nafile. ne desem, ne yazsam bos. Ne mutlu esine Sevgi ile yaklasan onun istegini kirmayan, topluma ve etrafina zarar vermeyen erkege. Nadir ama var o erkekler bunada inaniyorum.
Neyse, biz böyle gördük ve böyle biliriz. Gerisi bos hikaye.
Alıntı ile Cevapla